Έχουν μαύρα μεσάνυχτα /
Vian, Boris, 1920-1959
Έχουν μαύρα μεσάνυχτα / Μπορίς Βιάν ; μετάφραση Ρένα Χατχούτ. - Αθήνα : Γράμματα, 1982. - 126 σ. ; 21 εκ. - Λογοτεχνία ; 72 . - Λογοτεχνία (Γράμματα) .
Τίτλος πρωτοτύπου : Elles se rendent pas compte.
Φυσικά, άμα έχεις παράδες όλα τακτοποιούνται, ακόμα και μια Κάντιλακ σε μια βιτρίνα με λουκάνικα, κι από την άλλη μέρα κιόλας, παύω ν ασχολούμαι μ αυτή την ιστορία. Διαπίστωσαν ότι δεν ήμουν μεθυσμένος κι εξήγησα το ατύχημα λέγοντας ότι κάποιο σκουπίδι μπήκε στο μάτι μου τη στιγμή που πήγαινα να πάρω τη στροφή. Νομίζω ότι ο μπαμπάς μου έχει μετοχές στην ασφαλιστική εταιρία, κι έτσι πάντα τακτοποιούνται αυτά τα πράγματα. Αυτό που δεν τακτοποιείται, είναι αυτό που χρησιμοποιώ για κρανίο, τα καρούμπαλα είναι περισσότερα από το υπόλοιπο κι όταν βάζω το καπέλο μου, η διαδικασία είναι συγκλονιστική, και για μένα και για όποιον με βλέπει. Κοντολογίς, μια και δε χρειάζεται να φοράω καπέλο στην κάμαρά μου, παρηγοριέμαι και κοιτάζω τον Ρίτσι, τ αδερφάκι μου, που παιδεύεται να ετοιμάσει ένα κοκτέιλ στο μπαρ μου. Ποτέ δεν έχω ξαναδεί πιο αδέξιο άνθρωπο από τον Ρίτσι· όταν σκέφτομαι ότι σπουδάζει γιατρός, τρέμω για τους αρρώστους. [...]
Γαλλική λογοτεχνία--Μυθιστόρημα
843
Έχουν μαύρα μεσάνυχτα / Μπορίς Βιάν ; μετάφραση Ρένα Χατχούτ. - Αθήνα : Γράμματα, 1982. - 126 σ. ; 21 εκ. - Λογοτεχνία ; 72 . - Λογοτεχνία (Γράμματα) .
Τίτλος πρωτοτύπου : Elles se rendent pas compte.
Φυσικά, άμα έχεις παράδες όλα τακτοποιούνται, ακόμα και μια Κάντιλακ σε μια βιτρίνα με λουκάνικα, κι από την άλλη μέρα κιόλας, παύω ν ασχολούμαι μ αυτή την ιστορία. Διαπίστωσαν ότι δεν ήμουν μεθυσμένος κι εξήγησα το ατύχημα λέγοντας ότι κάποιο σκουπίδι μπήκε στο μάτι μου τη στιγμή που πήγαινα να πάρω τη στροφή. Νομίζω ότι ο μπαμπάς μου έχει μετοχές στην ασφαλιστική εταιρία, κι έτσι πάντα τακτοποιούνται αυτά τα πράγματα. Αυτό που δεν τακτοποιείται, είναι αυτό που χρησιμοποιώ για κρανίο, τα καρούμπαλα είναι περισσότερα από το υπόλοιπο κι όταν βάζω το καπέλο μου, η διαδικασία είναι συγκλονιστική, και για μένα και για όποιον με βλέπει. Κοντολογίς, μια και δε χρειάζεται να φοράω καπέλο στην κάμαρά μου, παρηγοριέμαι και κοιτάζω τον Ρίτσι, τ αδερφάκι μου, που παιδεύεται να ετοιμάσει ένα κοκτέιλ στο μπαρ μου. Ποτέ δεν έχω ξαναδεί πιο αδέξιο άνθρωπο από τον Ρίτσι· όταν σκέφτομαι ότι σπουδάζει γιατρός, τρέμω για τους αρρώστους. [...]
Γαλλική λογοτεχνία--Μυθιστόρημα
843