Τρεις ωκεανοί και μια θάλασσα / Έφη Βενιανάκη.

Κάπου στη δεκαετία του '60, ένα υπερωκεάνιο που ονομάζεται Nostos διασχίζει τρεις ωκεανούς και μια θάλασσα για να ενώσει δυο πατρίδες. Ένα επτάχρονο κορίτσι, που η μαμά του το φωνάζει "Μα", παίζει κουτσό στο κατάστρωμα. Αφήνει πίσω της ένα κουτάκι -τη γη που ως τώρα ήταν το σπίτι της- για να πηδήξει στο επόμενο - την Πατρίδα της μητέρας και της γιαγιάς της. Οι τρεις γυναίκες αφήνουν πίσω τους σύζυγο, πατέρα και μια μεγάλη υπόσχεση.

Λίγο προτού γυρίσει ο αιώνας, η Μα, που τώρα έγινε Μαρία, αποφασίζει να εγκατασταθεί στον γενέθλιο τόπο της γιαγιάς της. Εκεί θα ξετυλιχθεί σιγά σιγά το νήμα που συνδέει τις ζωές των ανθρώπων της οικογένειάς της κλείνοντας κύκλους που ως τότε έμεναν ανοιχτοί και, από τις στάχτες του παρελθόντος, ένα ελπιδοφόρο μέλλον θα ανθήσει.

Τρεις γυναίκες, δεμένες με ένα λώρο αδιάσπαστο, ταξιδεύουν σε εποχές και τόπους, ζουν τη γέννηση, τον έρωτα, τη φιλία, την εγκατάλειψη, τη γέννηση, το θάνατο -τον κύκλο της ζωής που επαναλαμβάνεται αέναα- για να αποδείξουν πως "η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά".