Αγάπη όπως... αλμύρα : μυθιστόρημα / Αλέκα Ζωγράφου.

"Είναι μια στιγμή που ο θυμός, η εκδίκηση και η ζήλεια, κάνουν τις ευθείες γραμμές του χάρακα να δείχνουν τεθλασμένες και μισοτελειωμένοι οι κύκλοι του διαβήτη. Τότε είναι που ο έρωτας, η φιλία και η προδοσία κοινωνούν από το ίδιο ποτήρι με... αγάπη και αλμύρα!

Τα παιδικά καλοκαίρια της Λίζας στο Ρέθυμνο, της χάρισαν δυνατές φιλίες και έναν μεγάλο έρωτα, τον Λευτέρη. Η σχέση τους συνεχίστηκε και στα φοιτητικά τους χρόνια στην Αθήνα. Η αγάπη τους έμοιαζε αψεγάδιαστη και η ζωή τους τακτοποιημένη από νωρίς στα καλούπια της ευτυχίας. Τα σχέδιά τους ήταν λες και είχαν ρίξει θεμέλια σε ένα "για πάντα" που θα τους ένωνε και σε ένα "ποτέ" που για κανέναν λόγο δεν θα τους χώριζε. Και όμως...

Όταν εκείνος επιστρέφει στο Ρέθυμνο για να εργαστεί ως αρχιτέκτονας και να ζήσει μόνιμα εκεί, τα πράγματα περιπλέκονται. Η προδοσία τρυπώνει ύπουλα ανάμεσά τους και γρήγορα η δίψα για εκδίκηση γίνεται στόχος για τη Λίζα. Στα μάτια της έμοιαζε το τέλειο σχέδιο, ήταν; Ο ανομολόγητος έρωτας του Σήφη οπλίζει τη φαρέτρα της, αλλά μόνο στην αρχή, γιατί η αγάπη είχε άλλα σχέδια για εκείνους. Όχι, όμως για πολύ. Ο Λευτέρης στήνει καρτέρι στον Σήφη, προκειμένου να λογαριαστούν και τότε, όλα ανατρέπονται...

Τα λάθη τους γίνονται οι φυλακές τους, από χώμα, από βαριά σίδερα και από μοναξιά. Το κλειδί της ευτυχίας μοιάζει να έχει χαθεί οριστικά. Μόνο η τύχη, η μοίρα και η ζωή θα καταφέρουν να λαξεύσουν ένα αντικλείδι. Αλλά μόνο ένα!"