Άνα Νον / Αγκουστιν Γκομεζ-Αρκος ; μετάφραση Ντίνα Σιδέρη.

By: Agustin, Arcos - GomezContributor(s): Σιδέρη, ΝτίναMaterial type: TextTextLanguage: Greek, Modern (1453- ) Original language: Spanish Series: Βιβλιοθήκη (Δωρικός)Publication details: Αθήνα : Δωρικός, 2000. Description: 207 σ. ; 20 εκISBN: 960-279-210-8Subject(s): Ισπανική λογοτεχνία -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 863 Summary: Έδωσε έναν άντρα και δύο γιούς θυσία στον εμφύλιο. Ο τρίτος γιός της καταδικάστηκε σε ισόβια. Τρεις άντρες που πολέμησαν τον Φράνκο χαμένοι οριστικά κι ένας στη φυλακή. Μένει μόνο η ελπίδα για την Ανα Πάουχα που γριά πια, χρόνια μετά τον όλεθρο, παίρνει τα γέρικα πόδια της για να διασχίσει την Ισπανία από το Νότο ως το Βορρά. Έχει ζυμώσει ένα ψωμί. Το πάει δώρο στο φυλακισμένο γιο της. Περπατώντας δίπλα στις γραμμές του τρένου η Ανα ξαναζεί το παρελθόν. Τα νιάτα της, το γάμο, τα παιδιά, τη βάρκα που ρημάζει στην ακροθαλασσιά. Η Ανα δεν ήξερε από πολιτική. Πίστεψε όμως στους δικούς της άντρες πως με τη δημοκρατία θα ήσαν όλα καλύτερα. Και ζώντας τον φασισμό κατάλαβε το δίκιο τους. Η Ανα Πάουχα περπατάει έχοντας συντροφιά ένα ψωμί μια γριά σκύλα κι έναν τυφλό κιθαρωδό. Από το Νότο στο Βορρά είναι πολύς ο δρόμος, Είναι όμως και μεγάλη η αγάπη που τρέφει την ελπίδα για τη συνάντηση με το στερνό της γιο.
Item type: Λογοτεχνία
Tags from this library: No tags from this library for this title.
Holdings
Current library Call number Copy number Status Date due Barcode
Δημοτική Βιβλιοθήκη Περιστερίου
Processing Center
863 GOM 1 Available
Δημοτική Βιβλιοθήκη Περιστερίου
Processing Center
863 GOM 2 Available

Τίτλος πρωτοτύπου: ANA NON.

Έδωσε έναν άντρα και δύο γιούς θυσία στον εμφύλιο. Ο τρίτος γιός της καταδικάστηκε σε ισόβια. Τρεις άντρες που πολέμησαν τον Φράνκο χαμένοι οριστικά κι ένας στη φυλακή.
Μένει μόνο η ελπίδα για την Ανα Πάουχα που γριά πια, χρόνια μετά τον όλεθρο, παίρνει τα γέρικα πόδια της για να διασχίσει την Ισπανία από το Νότο ως το Βορρά. Έχει ζυμώσει ένα ψωμί. Το πάει δώρο στο φυλακισμένο γιο της. Περπατώντας δίπλα στις γραμμές του τρένου η Ανα ξαναζεί το παρελθόν. Τα νιάτα της, το γάμο, τα παιδιά, τη βάρκα που ρημάζει στην ακροθαλασσιά.
Η Ανα δεν ήξερε από πολιτική. Πίστεψε όμως στους δικούς της άντρες πως με τη δημοκρατία θα ήσαν όλα καλύτερα. Και ζώντας τον φασισμό κατάλαβε το δίκιο τους.
Η Ανα Πάουχα περπατάει έχοντας συντροφιά ένα ψωμί μια γριά σκύλα κι έναν τυφλό κιθαρωδό. Από το Νότο στο Βορρά είναι πολύς ο δρόμος, Είναι όμως και μεγάλη η αγάπη που τρέφει την ελπίδα για τη συνάντηση με το στερνό της γιο.