Γιατί οι άνθρωποι κάνουν παιδιά; : ψάχνοντας με περιέργεια / Γιάννης Πατεράκης.

Βιβλιογραφία: σ. 234-237.

Θέτοντας το ερώτημα: «Γιατί οι άνθρωποι κάνουν παιδιά;» και θεωρώντας τον άνθρωπο σαν πρόσωπο υπύθυνο για τις πράξεις του, θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε το ενδιαφέρον μας στραμμένο μόνο προς ό,τι είναι ειδικά και αποκλειστικά ανθρώπινο. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να ασχοληθεόυμε ούτε με τους ουρακοτάγκους προγόνους μας, ούτε με βιολογικούς νόμους, ούτε με την ανατομία των σεξουαλικών οργάνων και των λειτουργιών τους... Οι θεωρητικά ισχυρές, κοινωνικά οργανωμένες ιδεολογίες της τεκνοποίησης (δημιουργηκότητα, υπέρβαση, οικογένεια κ.τλ.) αποτελούν τις δεξαμενές κύρους στις οποίες καταφεύγουν, όταν και εάν χρειαστεί, οι θεωρητικά ανοργάνωτες, ατομικά «εκλογικευμένες» τεκνοποιητικές ιδεολογίες... Αυτές μπορούμε να τις διακρίνουμε σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με την βασική έννοια που τις χαρακτηρίζει. Την δικαιολόγηση στο όνομα της Ελπίδας, την αιτιολόγηση στη βάση της παραδοχής του Αυθόρμητου, και την Εκλογίκευση σύμφωνα με το πνεύμα του Εγωκεντρικού Ρεαλισμού... Με κάτι τέτοιες αλχημείες (όπως η άκριτη συμβατική ηθικολογική υποστήριξη της τεκνοποίησης) η συμβατική ηθική έχει καταντήσει να μαστίζεται απ' την ανυποληψία, να αντιφάσκει έκδηλα με την αξιολογική ηθική, κι έτσι να αλληλοαναιρούν η μία την άλλη, παρά την κατεπείγουσα ανθρώπινη ανάγκη για την εναρμόνισή τους...