Local cover image
Local cover image

Οι ευωδιές του νυχτολούλουδου : διηγήματα / Γιώργος Θ. Τζίμας.

By: Τζιάς, Γιώργος Θ, 1950-Material type: TextTextLanguage: Greek, Modern (1453- ) Series: Ελληνική λογοτεχνία (Εύμαρος)Publication details: Αθήνα : Εύμαρος, 2023. Description: 129 σ. ; 21 εκISBN: 978-618-5656-28-7Subject(s): Ελληνική λογοτεχνία -- ΔιήγημαDDC classification: 889.3 Summary: …Πρόσωπα υπαρκτά είναι όλοι και όλες οι αναφερόμενοι στα παραπάνω γραφόμενα. Με σάρκα, οστά, συναισθήματα….. Αφανής και καθημερινή στ’ ανθρώπινου γένους τη μεγάλη ανηφόρα, η ανώνυμη, εθελούσια σταύρωσή τους. Άγνωστο το πώς και πού μαθήτευσαν. Πού και πώς σπούδασαν αυτήν την τέχνη της τόσο μεγάλης, της τόσο άδολης προσφοράς…. Εκούσιοι, άμισθοι πρεσβευτές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της μπέσας, του φιλότιμου…. Μακάριοι στο έργο τους, ποτέ δεν αποζήτησαν επιφανειακή δικαίωση ή αναγνώριση. Μόνο εκεί. Λίγο μετά το δείλι. Τις πρώτες ώρες της νύχτας. Όταν στα εσώψυχα γίνεται ο απολογισμός. Ο ατόφιος, ο καθαρός, ο πραγματικός απολογισμός. Τότε από το κουρασμένο αλλά φωτισμένο πρόσωπο ξεπηδούν αβίαστα μυρωδιές. Όμορφες. Σπάνιες. Και κρατούν γλυκιά συντροφιά στους ανθρώπους μέχρι το χάραμα. Είναι αυτό που νοιώθουμε τη νύχτα, που συνταράζει το μέσα μας, που γαληνεύει και ηρεμεί τον ύπνο μας. Είναι αυτές, οι μοναδικές, «Οι ευωδιές του νυχτολούλουδου».
Item type: Λογοτεχνία
Tags from this library: No tags from this library for this title.
Holdings
Current library Call number Copy number Status Date due Barcode
Δημοτική Βιβλιοθήκη Περιστερίου
889.3 ΤΖΙ 1 Available 16675

…Πρόσωπα υπαρκτά είναι όλοι και όλες οι αναφερόμενοι στα παραπάνω γραφόμενα. Με σάρκα, οστά, συναισθήματα…..
Αφανής και καθημερινή στ’ ανθρώπινου γένους τη μεγάλη ανηφόρα, η ανώνυμη, εθελούσια σταύρωσή τους. Άγνωστο το πώς και πού μαθήτευσαν. Πού και πώς σπούδασαν αυτήν την τέχνη της τόσο μεγάλης, της τόσο άδολης προσφοράς….
Εκούσιοι, άμισθοι πρεσβευτές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της μπέσας, του φιλότιμου….
Μακάριοι στο έργο τους, ποτέ δεν αποζήτησαν επιφανειακή δικαίωση ή αναγνώριση. Μόνο εκεί. Λίγο μετά το δείλι. Τις πρώτες ώρες της νύχτας. Όταν στα εσώψυχα γίνεται ο απολογισμός. Ο ατόφιος, ο καθαρός, ο πραγματικός απολογισμός. Τότε από το κουρασμένο αλλά φωτισμένο πρόσωπο ξεπηδούν αβίαστα μυρωδιές. Όμορφες. Σπάνιες. Και κρατούν γλυκιά συντροφιά στους ανθρώπους μέχρι το χάραμα. Είναι αυτό που νοιώθουμε τη νύχτα, που συνταράζει το μέσα μας, που γαληνεύει και ηρεμεί τον ύπνο μας.
Είναι αυτές, οι μοναδικές, «Οι ευωδιές του νυχτολούλουδου».

Click on an image to view it in the image viewer

Local cover image