Πολιορκία : μυθιστόρημα / Αλέξανδρου Κοτζιά.

Με την "Πολιορκία" (1935, οριστική μορφή 1961), οριζόταν ο χώρος και ο χρόνος τον πραγμάτων που "σταύρωσαν" τον συγγραφέα ως άνθρωπο, απ'όπου δεν θα απομακρυνθεί και στα επόμενά του βιβλία, ίσως επειδή είναι ένας πεζογράφος του βιωμένου γεγονότος. Στο πρώτο του αυτό βιβλίο η εκλογή του θέματος-που γέννησε πολλές παρανοήσεις για το που έγερνε η πλάστιγγα-είναι χαρακτηριστική της αντίληψής τουγια τη ζωή ως δραματικού γεγονότος. Η ιστορία του εξείσσεται στην τελευταία φάση της κατοχικής περιόδου, όταν η αντίσταση, αρχίζοντας να φοβίζει τις συντηρητικές δυνάμεις του τόπου, μετασχηματίζεται σε εμφύλια διαμάχη, επειδή ο κίνδυνος απ'τον κοινωνικό εχθρό θεωρείται από αυτές μεγαλύτερος από τον κίνδυνο του κατακτητή, την καταστροφή του οποίου έχον αναλάβει με τη μεγαλοθυμία τους οι σύμμαχοι, που θα μας μοιράσουν με αγαθή πρόθεση. Ο "ήρωας" της "Πολιορκίας" είναι το πιόνι που χρησιμοποιεί ο πολιτικός αμοραλισμός της εποχής εκείνης, που για να κρατήσει τα χέρια του καθαρά-τρόπος του λέγειν-εμψυχώνει τον πρώτο να τα λερώσει με όπλα και με τη συνδρομή του ξένου κατακτητή. Κι όπως σιγά σιγά ο ήρωας με την αυλή του συγκροτημένη με το ίδιο φύραμα, από επιτιθέμενοι μετατρέπονται σε αμυνόμενους κι όσο η βία τους γίνεται απεγνωσμένη και θηριώδης, το "απάνθρωπο" για το μάτι του θεού" γίνεται ανθρώπινο, μέσα σ'αυτή τη μελέτη θανάτου. Αλέξ. Αργυρίου