Από τον Ρωμαίο στον Τζακ / Όλγα Σταυροπούλου - Σαλαμούρη

By: Σταυροπούλου - Σαλαμούρη, ΌλγαContributor(s): Ρόδι | Εμπειρία ΕκδοτικήMaterial type: TextTextPublication details: Αθήνα : Ρόδι, Εμπειρία Εκδοτική, 2007 Edition: 1η έκδDescription: 234 σ. ; 21 εκISBN: 978-960-89917-0-5Subject(s): Ελληνική λογοτεχνία -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 889.3 ΣΤΑ Summary: Είμαστε τα όνειρά μας. Μεγαλώνουμε με αυτά, ζούμε με αυτά, ελπίζουμε σε αυτά. Και από τα όνειρά μας φτιάχνεται το παραμύθι της ζωής μας· με πρίγκιπες, βασιλοπούλες, με Ρωμαίους και Ιουλιέτες, με δράκους, δοκιμασίες και με ξόρκια μαγικά για την απόλυτη αγάπη που έχει τη δύναμη να φτάσει ως το θάνατο. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινά το μακρύ ταξίδι μας σε ό,τι η ψυχή μας λαχταρά περισσότερο. Τις πιο πολλές φορές είναι μακρύ κι επίπονο, και ο γενναίος Ρωμαίος του δικού μας παραμυθιού, μπροστά στα δύσκολα, αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Ίσως τότε τη θέση του να πάρει ένας Τζακ που μπορεί να μην έρχεται πάνω σε άσπρο άλογο, ξέρει όμως καλύτερα από όλους τους άλλους να οδηγήσει το σοφό παραμυθά της ύπαρξής μας στο "κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..."
Item type: Λογοτεχνία
Tags from this library: No tags from this library for this title.
Holdings
Current library Call number Copy number Status Date due Barcode
Δημοτική Βιβλιοθήκη Περιστερίου
889.3 ΣΤΑ 1 Available 5283

Είμαστε τα όνειρά μας. Μεγαλώνουμε με αυτά, ζούμε με αυτά, ελπίζουμε σε αυτά. Και από τα όνειρά μας φτιάχνεται το παραμύθι της ζωής μας· με πρίγκιπες, βασιλοπούλες, με Ρωμαίους και Ιουλιέτες, με δράκους, δοκιμασίες και με ξόρκια μαγικά για την απόλυτη αγάπη που έχει τη δύναμη να φτάσει ως το θάνατο. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινά το μακρύ ταξίδι μας σε ό,τι η ψυχή μας λαχταρά περισσότερο. Τις πιο πολλές φορές είναι μακρύ κι επίπονο, και ο γενναίος Ρωμαίος του δικού μας παραμυθιού, μπροστά στα δύσκολα, αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Ίσως τότε τη θέση του να πάρει ένας Τζακ που μπορεί να μην έρχεται πάνω σε άσπρο άλογο, ξέρει όμως καλύτερα από όλους τους άλλους να οδηγήσει το σοφό παραμυθά της ύπαρξής μας στο "κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..."