Με τη λάμπα θυέλλης / Μαρία Λαμπαδαρίδου - Πόθου.

Ένας άνθρωπος απλός, καθημερινός, βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπος με το μυστήριο της ζωής και βυθίζεται μέσα σ'αυτό, να μάθει τι κρύβουν τα σημάδια που του στέλλει ο αόρατος κόσμος, αυτά τα προφητικά μηνύματα, που γίνονται πηγές <<αγγελιών>> στα όνειρά του. Στην ιστορία αυτή ο έρωτας, το πάθος, η κραυγή, η αγρυπνία, η έρημος της ψυχής, παίρνουν το νόημα της ανθρώπινης θυσίας' αυτής της άγνωστης θυσίας, που είναι η εφήμερη ζωή μας πάνω στη γη. Πρόσωπο της αθωότητας ο ήρωας του μυθιστορήματος, θα ζήσει επώδυνα την ενοχή, θα γίνει ένας μάρτυρας της αλήθειας' αυτής της κοσμικής αλήθειας, που είναι η άλλη όψη του μυστηρίου της ζωής. Και ο χαμένος παράδεισος της ευτυχίας του θα ταυτιστεί με τη ίδια την εμπειρία του πόνου: Mια προσωπική έρημος, που θα τη διαβεί εξαγνιζόμενος. Στο μυθιστόρημά της αυτό, η συγγραφέας, με την ποιητική, την αναλυτική γραφή της, και μέσα από ένα μύθος της <<γοητείας>>, δίνει τη σταυρική περιπέτεια του ανθρώπου πάνω στη γη, που είναι το τίμημα μιας γνώσης απαγορευμένης. Ο ήρωας της είναι ένας <<γοητευμένος>> και ζει σε μια κρυστάλλινη πραγματικότητα, όπως τα πλάσματα εκείνα τα εφήμερα, τα προορισμένα για ένα μόνο καλοκαίρι, που ξέμειναν και ζούνε το φθινόπωρο που δεν ήταν γι'αυτά.

Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.