Γιατί δε μιλάς για μένα; / Λένα Διβάνη.

Ποιά κόκκινη κλωστή συνδέει αυτές τις έξι γυναίκες μεταξύ τους; Μόνο οι ίδιες το ήξεραν, αλλά δεν είχαν στόμα να μιλήσουν. Κάθονταν εκεί άγρυπνες, κάθε μια στο νησί της δικιάς της ιστορίας, και περίμεναν εμένα να το κάνω. Μα γιατί εγώ; ρωτούσα έντρομη. Εγώ, είμαι αθώα, δεν ξέρω τίποτα για όλα αυτά. Αλλά όσο δεν είχαν στόμα, δεν είχαν ούτε αυτιά για να μ' ακούσουν... Μάτια είχαν μόνο που διάταζαν. Γιατί δεν μιλάς για μένα; Τις μέρες συχνά τις ξεγελούσα αλλά τα βράδια τρύπωναν στις ρωγμές των ονείρων μου και μου έδιναν πιεστικά τις λέξεις και τις μυρωδιές τους. Τώρα δεν έχω πια δικαιολογία. Τώρα μου τα έδωσαν όλα. Το αίμαι εκείνης που δραπέτευσε για πάντα στον ουρανό με αερόστατο ένα κόκκινο φόρεμα. Το βράδυ εκείνο στο θερινό σινεμά που η Κατερίνα μεγάλωσε απότομα. Το μαγικό φίλτρο της βεδουίνας που το 'πιε η Στέλλα και πάγωσε η ζωή. Ένα μυθιστόρημα που ήθελε να ζωντανέψει. Μια μοναχική γριά που έπιασε φιλίες με μια ηρωίδα σαπουνόπερας. Το αινιγματικό κορίτσι με τις πυτζάμες που τρύπωνε απ' το παράθυρο, σαν κλέφτρα, στη ζωή ενός άντρα κάθε μεσάνυχτα. Εδώ είναι όλα. Κι αφού θέλετε να μιλήσω για σας, κι αφού δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, γεννηθήτω το θέλημά σας!