Το πεζοδρόμιο : μυθιστόρημα / Δημήτρη Χριστοδούλου.

Μεγάλος χαρτοπόλεμος δεν γίνεται; σχολίαζε ο Μίτσης, κάθε φορά που μια εφημερίδα έβγαινε μ' ένα <<σεντόνι>> συνέντευξη. Καλέ αυτοί θα μας κηδέψουν καμιά ώρα με τόσους λόγους που βγάζουν για το λαό! Κι ωστόσο τα έργα της φαντασίας και της τέχνης τους γεμίζανε τη χώρα, και το ρίγος του νέου φαινομένου ήτανε πραγματικότητα. Όπως πραγματικότητα ήταν οι προτιμήσεις. Οι Μαριδακικοί και οι Παλιερακικοί ήταν πια γεγονός! Τόσο, που αν αγαπούσε κάποιος τον Παλιεράκη ή τον Μαριδάκη, ήταν λόγος, να μην ολοκληρωθούν ειδύλλια, να χαλάσουν εταιρίες, να χαρακτηριστεί ύποπτος πολιτικά από τους <<μεν>> και τους <<δε>>, και οι αστυνομικοί, να σε τραβήξουν στο τμήμα ή όχι. Υπήρξαν έρωτες και μίση για τους τραγουδιστές και τους ποιητές, του <<μεν>> και του <<δε>>, σε βαθμό που, ωραία έργα των <<μεν>> και των <<δε>>, να πέσουν στον καιάδα της αδιαφορίας, μόνο και μόνο για τα πάθη που είχε φουντώσει ο υποφώσκων πολιτικός, κατά βάθος, διαχωρισμός.