Ο πιανίστας και ο θάνατος / Μάρω Βαμβουνάκη.

Στην πρώτη του έκδοση, το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει με το ψευδώνυμο Βίργκω Βολάνη, αλλά στις επόμενες εκδόσεις κυκλοφόρησε κανονικά, με το όνομα της Μάρως Βαμβουνάκη.

Η αίθουσα του κονσέρτου είναι παλιά. Τυλιγμένη σε βαθύ κόκκινο βελούδο και σε σκιές. Απέξω η νύχτα, η βροχή, η πόλη του Βορρά και οι ομίχλες της.

Μια γυναίκα καθισμένη στο πυκνό ακροατήριο με κλειστά μάτια ακούει το πιάνο κι έχει στα γόνατά της το πρόγραμμα που μιλάει, σε γλώσσα ξένη που δεν γνωρίζει, για τον Σοπέν και για το τέλος του. Μια καρδιά σαν την δικιά του, γράφει το πρόγραμμα, δεν σβήνει ποτέ. Η αιώνια σκιά του συνθέτη σκύβοντας πάνω από το πιάνο, νικάει τον θάνατο. Γιατί η δύναμη της ομορφιάς, του έρωτα και της τέχνης είναι μεγαλύτερη από την δύναμη του θανάτου...

Της κληρώθηκε να διαλέξει ανάμεσα σε δυο άντρες του πάθους. Ο ένας πιστεύει με πάθος κι ο άλλος με πάθος δεν πιστεύει πουθενά. Ο ένας με πάθος ζητάει να ζήσει κι ο άλλος με πάθος να πεθάνει. Ο ένας της γνέφει από τον Παράδεισο της αγάπης του κι ο άλλος από την Κόλαση του να μην μπορεί ν αγαπήσει.

Η καρδιά της γέρνει στον πιο αδύνατο.