Ιπτάμενη πολυθρόνα : μυθιστόρημα / Κώστας Εμμανουηλίδης.

"Και αυτή η μοιραία γυναίκα, η Μαριάνθη, ένα ευτραφές ραμολιμέντο με ξιγκάκια και μπαμπάτσικα στήθια που πάφλαζαν με το παραμικρό γελάκι, βρισκόταν τώρα ανάμεσα τους. Μια πάλαι ποτέ τρελοαλανιάρα, που έλεγε "έρωτας" και ξεροστάλιαζε όπως οι ξενιτεμένοι όταν προφέρουν τη λέξη "πατρίδα". Μια διαόλου κάλτσα, που όταν στεκόταν μπροστά σε τζαμί κοίταζε μόνο το μιναρέ και σπαρτάραγε. Μια μερακλού, που, όταν πήγαινε στο χασάπη, ξέκοβαν από μέσα της απανωτοί αναστεναγμοί καταπώς ξέκοβαν από τη μηχανή του κιμά τα ευμεγέθη λουκάνικα. Μια ζωοδότρα, που έλεγε "φτου σου" σε χλεμπονιάρηδες και σε ανίκανους με άδειες μπαταρίες, κι αυτοί έπαιρναν ζωή και πρόκοβαν και το 'παιζαν καμάκια. Μια κουντουρντισμένη, που, έτσι και της γύριζε την πλάτη ο έρωτας, ήταν ικανή να του ρουφήξει όλο το πισινό του σύστημα με τις στοματικές της βεντούζες".
'Ένας εφευρέτης αναστατώνει τον κόσμο με το ματογδύτη του, μια συσκευή με την οποία μπορεί κανείς να δει ντυμένους ανθρώπους τελείως γυμνούς. Ο πρώτος που δοκιμάζει αυτά τα κοντόκαννα κιάλια μένει άγαλμα μόλις αντικρίζει γυμνή μια περαστική κοπέλα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μαρμαρώνει πριν καν προλάβει να εξέλθει η άυλη ψυχή του, βάζοντας σε μπελάδες γιατρούς και Εκκλησία... Στην τρελοπαρέα του εφευρέτη προεξάρχουσα θέση κατέχει ο δήμαρχος - μέγας διώκτης των ερωτοφυγάδων και εμπνευστής του ατομικού βιβλιαρίου ερωτικών δραστηριοτήτων - καθώς και η γιαγιά Μαριάνθη, μια πάλαι ποτέ πρωταθλήτρια του έρωτα και νυν πρόεδρος των ερωτοαναρχοαυτόνομων...