000 | 02112nam a22002657a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 10311 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20230629062949.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 191127t2006 gr ||||e |||| 00| 1 gre d | ||
020 | _a960-417-163-1 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_911876 _aΠαπαδάκη, Πένυ |
|
245 | 1 | 0 |
_aΑντίο, φιλενάδα : _b[μυθιστόρημα] / _cΠένυ Παπαδάκη. |
260 |
_aΑθήνα : _bΕμπειρία Εκδοτική, _c2006. |
||
300 |
_a186 σ. ; _c21 εκ. |
||
490 | 1 | _aΣταθμός στη σύγχρονη λογοτεχνία | |
520 | _aΗ Σοφία έκανε πάντα αυτό που ευχαριστούσε τους γύρω της. Η Μαρίνα προσπάθησε να σώσει τη μονάκριβη κόρη της. Και οι δύο τα έχασαν όλα. Μα όταν τις ένωσε η ζωή, κατάλαβαν πως ο πόνος θέλει δύο για να αντέχεται. Παρ' όλο που ήταν δύο γυναίκες με διαφορετικό παρελθόν, κοινό παρόν και άγνωστο μέλλον, στηρίχθηκε η μία στην άλλη και άρχισαν να κάνουν όνειρα για όσα καλά θα τους έφερνε ο χρόνος. Πιο φίλες κι απ' τις φίλες. Ζούσαν μαζί, πονούσαν μαζί, γελούσαν μαζί. Έκαναν την ελπίδα τους σωσίβιο και πάλεψαν μες την τρικυμισμένη θάλασσα, μέχρι να φτάσουν δυνατές σε κάποια ακτή. Κι εκεί που όλα τα καλά φαίνονταν δίπλα τους, πάλι η ζωή θα έλεγε τον τελευταίο λόγο. | ||
650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
830 | 0 |
_916256 _aΣταθμός στη σύγχρονη λογοτεχνία (Εμπειρία εκδοτική) |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c10311 _d10311 |