000 | 02041nam a22002417a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 11720 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20230629063013.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 210111t2019 gre||||e |||| 00| 1 gre d | ||
020 | _a978-960-461-924-5 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_aΔαλακούρα, Νάγια _921257 |
|
245 | 1 | 3 |
_aΤο λιμάνι των χαμένων γυναικών : _b[μυθιστόρημα] / _cΝάγια Δαλακούρα. |
260 |
_aΑθήνα : _bΚλειδάριθμος, _c2019. |
||
300 |
_a455 σ. ; _c21 εκ. |
||
520 | _aΜπουένος Άιρες, 1912. Η Ρόζα φτάνει στο μεγάλο πόρτο της Νότιας Αμερικής έχοντας επάνω της ακόμα το άρωμα της Σικελίας. Μια μετανάστρια ανάμεσα σε χιλιάδες, που ονειρεύεται μονάχα να στεριώσει, μα αγνοεί ότι η ευτυχία βιάζεται να πετάξει μακριά. Ο Λουίς, νταής του ισπανικού γκέτο, με ρίζες ανδαλουσιανές, ζει στον υπόκοσμο του λιμανιού και δεν ονειρεύεται ποτέ. Ξέρει ότι εκείνο το λιμάνι θα έχει στέμμα του πάντα τη θλίψη. Από τη γη της Αίτνας έως τη Γη του Πυρός οι δυο θα βυθιστούν σε ένα περιπετειώδες ταξίδι προσπαθώντας να χορέψουν έξω από τη σκιά τους. Με φόντο τον κόσμο των θρύλων και των ιθαγενών, όπου ο έρωτας και η μαγεία ορίζουν τη μοίρα των ανθρώπων, θα αγωνιστούν σκληρά για ένα κομμάτι ευτυχίας. | ||
650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c11720 _d11720 |