000			03073nam a22002897a 4500
001			PLP - 11723
003			PLP
005			20230629063014.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			210111t2015 gre||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a960-7936-61-2
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_918829 _aΧριστακόπουλος, Δημήτρης Ι., _d1956-
245	1	3	_aΤο ακορντεόν του δειλινού / _cΔημήτρης Χριστακόπουλος.
250			_a2η έκδ.
260			_aΑθήνα : _bΧατζηλάκος, _c2015.
300			_a203 σ. ; _c21 εκ.
490	1		_aΕλληνική λογοτεχνία
520			_aΈγειραν στο πάτωμα της σπηλιάς βιαστικά, για τελευταία φορά, κι ο έρωτας αυτός ήταν ο πιο γλυκός και παθιασμένος, με τη σκέψη πως σε λίγο μπορεί να τους σημάδευαν με τα όπλα. Κάποτε βρήκε τη δύναμη να ξεφύγει από το αγκάλιασμά της, πήρε τα λίγα πράγματά του και βγήκε. «Θα'ρθω μαζί σου!» του είπε αποφασισμένη να τον ακολουθήσει. «Καλύτερα να μείνεις. Κάποτε θα ξανανταμώσουμε», της άφησε κάποια αμυδρή ελπίδα κι άρχισε ν'ανηφορίζει. «Τουλάχιστον θα'χω το παιδί σου!» του φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε, καθώς απομακρυνόταν. Με το που άκουσε την τελευταία φράση ο Γιώργης, έμεινε ακίνητος. Ύστερα γύρισε αργά αργά, προσπαθώντας, μέσα στο σούρουπο, να ξεχωρίσει τη σιλουέτα της. Η Μαριάννα τον έβλεπε πάνω στην πλαγιά, στεφανωμένο από το φως των αστεριών, ένα δακρυσμένο παλικάρι που της έλεγε αντίο, σηκώνοντας για χαιρετισμό το όπλο του, σαν να' θελε, κυνηγώντας το όραμα της λευτεριάς, να φτάσει ως τον ουρανό... Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, όπου ο βραβευμένος συγγραφέας αφηγείται με μοναδικό ποιητικό τρόπο μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης.
586			_aΑ' Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
830		0	_918832 _aΕλληνική λογοτεχνία (Χατζηλάκος)
942			_2ddc _cAF
999			_c11723 _d11723