000			02473nam a22002657a 4500
001			PLP - 11752
003			PLP
005			20230629063016.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			210113t2017 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a978-960-410-793-3
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_aΑκαμάτης, Παρασκευάς _921524
245	1	3	_aΤο νησί γάμα / _cΠαρασκευάς Ακαμάτης.
260			_aΑθήνα : _bΩκεανίδα, _c2017.
300			_a301 σ. ; _c21 εκ.
490	1		_aΣύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα
520			_aΣτο διπλανό δωμάτιο φαινόταν ένας μουσάτος κύριος σε γονατιστή στάση. Ήταν μισοντυμένος µε µια ολόλευκη ιατρική ρόμπα και από τον λαιμό του λικνιζόταν ένα στηθοσκόπιο. Έμοιαζε βέβαια µε γιατρό αυτός ο κύριος. Ο γιατρός -ας τον αποκαλέσουμε έτσι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου- αντί για παπούτσια φορούσε ένα ζευγάρι καταπράσινες σαγιονάρες µε ομοιόχρωμες χοντρές κάλτσες. Ταυτόχρονα είχε τη ρόμπα του φόρα παρτίδα ανοιχτή και από μέσα ήταν ολόγυμνος. Όρθια μπροστά στον γιατρό στεκόταν µια νεαρά ύπαρξη, που επίσης φορούσε λευκή ρόμπα. Έμοιαζε βέβαια µε νοσοκόμα - ας την αποκαλέσουμε κι αυτήν έτσι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Νομίζω ότι κάποιοι από εσάς θα έχετε μαντέψει ήδη τι ακριβώς έκαναν οι δυο τους σ’ αυτή τη στάση, αλλά επειδή απεχθάνομαι τα μασημένα λόγια θα το ξεκαθαρίσω. Ο γιατρός επιδιδόταν σ’ ένα γονατιστό, μεγαλειώδες, παθιάρικο και αρκούντως θορυβώδες-
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
830		0	_916617 _aΣύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα (Ωκεανίδα)
942			_2ddc _cAF
999			_c11752 _d11752