000 | 04456nam a22003017a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 13524 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20230629063034.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 220512t2021 gr ||||e |||| 00| 1 gre d | ||
020 | _a978-960-05-1801-6 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_aΠαπαδάκης, Γιώργος Ν., _d1959- _923487 |
|
245 | 1 | 0 |
_aΆτακτο αίμα : _bμυθιστόρημα / _cΓιώργος Παπαδάκης. |
260 |
_aΑθήνα : _bΕστία, _c2021. |
||
300 |
_a666 σ. ; _c21 εκ. |
||
490 | 1 |
_aΣύγχρονη ελληνική πεζογραφία ; _v255 |
|
520 | _a"ΑΛΛΑ ΤΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΙΩΝΕΣ; ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ; Σκοτάδι έβλεπαν στο μέλλον. Πίσσα ολόμαυρη στο παρελθόν, πριν απ' τη γέννησή τους. Κι αυτό το "πριν", τι ήταν; Ποιοι πρόγονοι που σάπισαν στις μάχες, γέννησαν τον χρόνο τους; Άγνωστο ήταν από ποια διαολεμένη ράτσα κρατούσαν. Σταμάτησε ο νους τους να σκέφτεται τον χρόνο, αλλά τους άρεσε η λύση των κοντυλοφόρων! Δεν πολεμούσαν λοιπόν μόνο για την πατρίδα, για τα χώματα, για τα βουνά, για την ελευθερία; Δεν πολεμούσαν μόνο για να ενωθεί το χαμηλό στο πέλαγος νησί τους με την ελευθερωμένη Ελλάδα; Έξυναν τα κεφάλια τους τα ασυγκράτητα παιδιά. Γατί λοιπόν πολεμούσαν; Τα όπλα τους δεν σημάδευαν τον Τούρκο, αλλά τον ίδιο τον καταραμένο θάνατο; Αν ήταν μπορετό από τα τραύματα κι απ' το μπαρούτι να ξετρυπώσει η αθανασία, τότε καλώς να έρθει θα έμπαιναν με περισσότερη μανία στον όλεθρο της μάχης κι ίσως από ψηλά κάποιος θα έγραφε το θάρρος τους σ' αόρατα τεφτέρια". Στην εκπνοή του 19ου αιώνα δυο έφηβοι εξάδελφοι αποφασίζουν να συμμετάσχουν στην τελευταία επανάσταση της Κρήτης εναντίον των Τούρκων. Η ανάμιξή τους στην Ιστορία σφραγίζει την ενηλικίωση και επηρεάζει την κατοπινή ζωή τους. Στον ορίζοντα του εθνικού χρόνου αναπτύσσεται η προσωπική ζωή των βασικών πρωταγωνιστών, αλλά και των οικογενειών τους. Πεπρωμένα, μάχες, έρωτες, συγκρούσεις, ματαιώσεις και θυσίες συνθέτουν το πολυεστιακό υφάδι της πλοκής. Επαναλαμβανόμενα οικογενειακά ονόματα, σε μήκος σχεδόν πενήντα χρόνων, στήνουν το δέντρο της αθανασίας, καθώς η κρητική συνήθεια προστάζει να μη χάνεται το αίμα στις διακλαδώσεις των αιώνων, με τη συνέχιση της γενεαλογίας. Το αίμα έχει πυκνή σήμανση στην ιστορία, καθώς και το νερό, ως άλαλος δευτεραγωνιστής, με τη συμβολική του σημειολογία. Ως γλώσσα χρησιμοποιείται το κρητικό ιδίωμα, που δίνει πνοή στο αφηγηματικό και ψυχογραφικό ύφος. | ||
650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
650 | 4 |
_aΙστορικό μυθιστόρημα _94173 |
|
651 | 4 |
_aΚρήτη _xΙστορία _xΤουρκοκρατία, 1669-1898 _923489 |
|
651 | 4 |
_923490 _aΡέθυμνο (Ελλάδα) _xΙστορία _xΤουρκοκρατία, 1669-1898 |
|
830 | 0 |
_aΣύγχρονη ελληνική πεζογραφία (Εστία) _917236 |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c13524 _d13524 |