000			04497nam a22003497a 4500
001			PLP - 14261
003			PLP
005			20230303043535.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			230303t2022 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a978-618-03-2853-0
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	1		_agre _heng
082	0	4	_a823
100	1		_924449 _aClift, Charmian
245	1	3	_aΤο τραγούδι της γοργόνας / _cCharmian Clift ; μετάφραση Φωτεινή Πίπη.
250			_a1η έκδ.
260			_aΑθήνα : _bΜεταίχμιο, _c2022.
300			_a360 σ. ; _c21 εκ.
490	1		_aΞένη λογοτεχνία
500			_aΤίτλος πρωτοτύπου: Mermaid singing
520			_aΣτις αρχές της δεκαετίας του ’50, η Αυστραλιανή συγγραφέας Charmian Clift µαζί µε τον σύζυγό της, επίσης συγγραφέα, George Johnston αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη ζωή της πόλης. Έφυγαν από το γκρίζο µεταπολεµικό Λονδίνο για να έρθουν στην Ελλάδα, µε τα δυο παιδιά τους και τις γραφοµηχανές τους. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στην Κάλυµνο, σκοπεύοντας να ζήσουν απλά και να αφοσιωθούν στη συγγραφή, µακριά από τον θόρυβο της µεγαλούπολης. Έµειναν στο νησί σχεδόν οχτώ µήνες, από τον Δεκέµβριο του 1954 ως τον Ιούλιο του 1955. Το αποτέλεσµα της παραµονής τους εκεί είναι Το τραγούδι της γοργόνας. Στο βιβλίο η Clift µεταφέρει το πολιτιστικό σοκ αλλά και την απόλυτη ευχαρίστηση από την παραμονή του ζευγαριού στο νησί των σφουγγαράδων. Η Κάλυµνος όπως τη γνώρισε ήταν γυµνή και φτωχή – αποτελούσε απόδραση, αλλά σε καµία περίπτωση παράδεισο. Με το πέρασµα των µηνών όµως η Clift και η οικογένειά της έγιναν µέρος της κοινότητας. Το τραγούδι της γοργόνας είναι ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο, ένα αφήγηµα που µας ταξιδεύει στην Κάλυµνο µιας άλλης εποχής, κάνοντάς µας να γνωρίσουµε τον τόπο, τα ήθη και τα έθιµα, αλλά πρωτίστως τους ανθρώπους, που κάνουν τη συγγραφέα να θεωρεί την Ελλάδα ως τη δική της Γη της Επαγγελίας. Ένα ταξιδιωτικό memoir από µια Αυστραλή συγγραφέα που αγάπησε την Ελλάδα και έγινε µέρος της. Υπάρχει κάτι το τροµαχτικό σε αυτή την εξουσία που ασκεί η θάλασσα στους άντρες. Θαρραλέοι ή προσεχτικοί, νέοι ή ψαροµάλληδες, δεν έχει καµία σηµασία. Βουτούν στα ρηχά ή βουτούν στα βαθιά, προστατευµένοι από λαστιχένιες στολές και χάλκινα σκάφανδρα, κάποιοι φορώντας µια αλλόκοτη εφαρµοστή µαύρη στολή και µια παράξενη µάσκα, άλλοι γυµνοί όπως τη µέρα που γεννήθηκαν, σφίγγοντας στα χέρια τους µια τεράστια πέτρα για να µπορέσουν να βυθιστούν.
650		4	_911991 _aΑυστραλιανή λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα
650		4	_98586 _aΤαξιδιωτική λογοτεχνία
651		4	_924450 _aΚάλυμνος (Δωδεκάνησος) _xΉθη και έθιμα
651		4	_924451 _aΚάλυμνος (Δωδεκάνησος) _xΠεριγραφή και ταξίδια
651		4	_91220 _aΕλλάδα _xΠεριγραφή και ταξίδια
700	1		_911842 _aΠίπη, Φωτεινή
830		0	_916565 _aΞένη λογοτεχνία (Μεταίχμιο)
942			_2ddc _cAF
999			_c14261 _d14261