000			05293nam a22003857a 4500
001			PLP - 14331
003			PLP
005			20230323054740.0
006			a||||er|||| 001 0
007			ta
008			230323t1998 gr ||||| |||| 00| 0 gre d
020			_a960-7087-20-8
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a327.1
100	1		_924588 _aΧαραλάμπης, Δημήτρης, _d1951-
245	1	0	_aΔημοκρατία και παγκοσμιοποίηση : _bη έννοια του ανθρώπου στη νεωτερικότητα: πραγματική αφαίρεση και ορθός λόγος / _cΔημήτρης Χαραλάμπης.
260			_aΑθήνα : _bΊδρυμα Σάκη Καράγιωργα, _c1998.
300			_a378 σ. ; _c24 εκ.
490	1		_aΕπιστημονική βιβλιοθήκη ; _v9
500			_aΗ έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ευγενική χορηγία της Αγροτικής Τράπεζας.
504			_aΒιβλιογραφία: σ. [337]-378.
520			_aΤι είναι η παγκοσμιοποίηση; Γιατί καταρρέει το κοινωνικό κράτος; Βρισκόμαστε πραγματικά στη μετανεωτερική εποχή; Τι σημαίνει το τέλος της Νεωτερικότητας; Ποιες είναι οι προοπτικές της ∆ημοκρατίας; Χιλιάδες ερωτήματα στο τέλος αυτού του αιώνα, που γνώρισε τις πιο βίαιες συγκρούσεις, τη ναζιστική παράνοια, την κομμουνιστική τραγωδία, αλλά και σφραγίστηκε από τη μαζική ∆ημοκρατία της καθολικής ψήφου, το σοσιαλδημοκρατικό συμβόλαιο και τη θεσμοθέτηση της κοινωνικής αλληλεγγύης με τη μορφή του κοινωνικού κράτους. Στο μεταίχμιο της αλλαγής του αιώνα ο σχετικισμός, ο σκεπτικισμός και η μετανεωτερική αποθέωση της ατομικότητας δηλώνουν με τυφλή αυτοπεποίθηση, ότι η νεωτερικότητα δεν υπάρχει πια, ότι οι αξίες είναι σχετικές, ότι η ∆ημοκρατία χρεοκόπησε. Ο πολιτισμικός σχετικισμός συμπλέει ιδιόμορφα με τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη του τέλους της κοινωνίας της εργασίας και αρνείται το μέχρι χθες αυτονόητο της ∆ημοκρατίας ότι η αξία της ζωής, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ελευθερία και η ισότητα δεν μπορούν να περιχαρακωθούν, δεν μπορούν να ισχύσουν μόνο για ένα μέρος της ανθρωπότητας, αλλά είναι αξίες οικουμενικές. Η επαγγελία της παγκοσμιοποίησης, χωρίς την οικουμενικότητα των αξιών, επικαλείται έναν κόσμο, όπου η απελευθέρωση των αγορών, η απορρύθμιση και η τεχνολογία της υποκατάστασης των εργαζομένων αποτελεί τη μια πλευρά του Ιανού. Η άλλη είναι ο σχετικισμός, η επίκληση των πολιτισμικών παραδόσεων, η πρόκριση της αυθαιρεσίας του τυχαίου, η εν ονόματι της ιστορίας νομιμοποίηση κάθε μορφής αυταρχισμού ή ολοκληρωτισμού. Η σύνθεση των δύο δεν είναι παρά οι μορφές που παίρνει σήμερα η άρνηση του ορθού λόγου, η άρνηση της οικουμενικής έννοιας του ανθρώπου και των αξιών της νεωτερικότητας. Η μελέτη αυτή εξετάζει τις προϋποθέσεις, προσπαθεί να αναλύσει τα περιεχόμενα, παρακολουθεί την περιπέτεια της ∆ημοκρατίας και επιχειρεί να ερμηνεύσει τις νέες απειλές που διαγράφονται, ή βρίσκονται ήδη μπροστά μας.
650		4	_91594 _aΔημοκρατία _xΦιλοσοφία
650		4	_919963 _aΠαγκοσμιοποίηση
650		4	_990 _aΠαγκόσμια πολιτική
650		4	_919360 _aΠολιτική επιστήμη
650		4	_912521 _aΚοινωνιολογία
650		4	_913340 _aΠολιτική κοινωνιολογία
650		4	_924590 _aΚοινωνικές επιστήμες
710	2		_924591 _aΊδρυμα Σάκη Καράγιωργα
710	2		_922118 _aΑγροτική Τράπεζα Ελλάδος
830		0	_924589 _aΕπιστημονική βιβλιοθήκη (Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα)
942			_2ddc _cBK
999			_c14331 _d14331