000			02679nam a22002537a 4500
001			PLP - 14573
003			PLP
005			20230629063053.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			230613t2022 gr ||||| |||| 00| 1 gre d
020			_a978-960-7937-50-6
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_925114 _aΧαμαμτζή - Κάσδαγλη, Βασιλική
245	1		_aΗ κυρά του λόφου / _cΒασιλική Χαμαμτζή - Κάσδαλη.
260			_aΑθήνα : _bΑύρα, _c2022.
300			_a491 σ. ; _c21 εκ.
504			_aΠεριέχει γλωσσάρι.
520			_aΗ Βασδέκη, μια μάνα, μια γυναίκα με καθάρια ματιά και καρδιά αγέραστη, που δεν είχε τόπο, χρονιά, ηλικία, μια γυναίκα ακούραστη που δεχόταν τα βάσανα όμοια με τις χαρές. Αυτή η γυναίκα, ύστερα από τον θάνατο του άντρα της και τον ξενιτεμό των παιδιών της, έκλεισε το μπακάλικο στην πλατεία του χωριού, αμπάρωσε το σπιτικό, πήρε στο ένα χέρι το τυχερό της, στο άλλο μια ρίζα πασχαλιά κι ανέβηκε να ζήσει μονάχη και λεύτερη σ’ ένα καλύβι ψηλά στον λόφο. Όμοια με Παναγιά τη θαρρούσαν κάποιοι, ξωτικό την έλεγαν κάποιοι άλλοι, όμως όλοι τη σέβονταν, την υπολήπτονταν και τη χρειάζονταν. Σε κείνη τη γυναίκα η Σμυρνιά αρχόντισσα του χωριού άφησε όλο της το βιός, ύστερα από τον θάνατο του μοναχογιού της. Σε κείνο το καλύβι, η κυρά του λόφου ξεγέννησε ένα βράδυ την ανύπαντρη θυγατέρα του γυρολόγου. Εκεί, σε κείνο το κονάκι μέσα που μοσχομύριζε κυδώνι, η Βασδέκη τις νύχτες τις μεγάλες ονειρευόταν κι ευχόταν να δει ξανά το παραθύρι στο σπίτι της πλατείας φωτισμένο. Εκεί, σε κείνο το καλύβι, γράφτηκε η μοίρα όλων, προτού ακόμα κινήσει να τους ανταμώσει.
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
942			_2ddc _cAF
999			_c14573 _d14573