000 | 02592nam a22002657a 4500 | ||
---|---|---|---|
003 | PLP | ||
005 | 20240911052609.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 240911t2010 gr ||||e |||| 00| 1 gre d | ||
020 | _a978-960-453-717-4 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_911839 _aΦώτου, Γιώτα, _d1957-2019 |
|
245 | 1 | 3 |
_aΤο δάκρυ του κρίνου / _cΓιώτα Φώτου. |
250 | _a1η έκδ. | ||
260 |
_aΑθήνα : _bΨυχογιός, _c2011. |
||
300 |
_a328 σ. ; _c21 εκ. |
||
490 | 1 | _aΕλληνική λογοτεχνία | |
520 | _aΒοστόνη, 1950. Η Μερόπη φτάνει στην άλλη άκρη του κόσμου, αποφασισμένη να μη μιλήσει ποτέ και σε κανέναν για το παρελθόν της. Ο έρωτας, στο πρόσωπο του Μέμου, χτυπά την πόρτα της αλλά εκείνη αρνείται για χρόνια να τον δεχτεί. Τυλιγμένη σε ένα πέπλο μυστηρίου και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τη ζωή επιδίδεται στην κατασκευή κοσμημάτων και φτάνει στο απόγειο της επαγγελματικής επιτυχίας, αποκτώντας φήμη και πλούτη. Τριάντα χρόνια αργότερα επιστρέφει στην Ελλάδα για να συναντήσει δυο παιδιά, τον Αντώνη και τη Μένη, και να εξοφλήσει ένα παλιό χρέος. Ωστόσο, το δάκρυ του κρίνου παραμένει ανεξίτηλο να της θυμίζει τη μέρα που ο ήλιος χάθηκε για πάντα από τη ζωή της. Ο θάνατός της θα φέρει τον Αντώνη και τη Μένη αντιμέτωπους με ένα συγκλονιστικό αίνιγμα. Μέσα από την πένα της Γιώτας Φώτου έρχεται στο φως η τρικυμιώδης ζωή μιας γυναίκας που σημαδεύτηκε από ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας και αγωνίστηκε για να συμφιλιωθεί με τα δικά της λάθη και τα λάθη των άλλων. | ||
650 | 4 |
_93512 _aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα |
|
830 | 0 |
_916202 _aΕλληνική λογοτεχνία (Ψυχογιός) |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c15478 _d15478 |