000 | 02313nam a22002537a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 393 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20230629062737.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 101125t1995 gr|||||e|||| 00| 01ggre d | ||
020 | _a960-03-1121-8 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_9417 _aΚάγιος, Παύλος Θ., _d1953- |
|
245 | 1 | 0 |
_aΚαι ξαφνικά χιόνισε χρόνια : _bμυθιστόρημα / _cΠαύλος Κάγιος. |
250 | _a4η έκδ. | ||
260 |
_aΑθήνα : _bΚαστανιώτης, _c1995. |
||
300 |
_a346 σ. ; _c21 εκ. |
||
520 | _aΔυό αγόρια κι ένα κορίτσι μεγαλώνουν στην Αθήνα. Από το 1960 έως το τέλος του αιώνα. Το τέταρτο πρόσωπο, ο Χρόνος, μεγαλώνει μαζί τους. Σκιαγραφεί τις επιθυμίες τους. Τρείς ψυχές και μία διάρκεια σε μια χώρα που ωριμάζει, αλλοιώνεται, ξεχνάει. Οι δύο άντρες ανακαλύπτουν την εγγαστριμυθία που έχει λαλιά οράματος. Κηρήθρα του έρωτα. Η κοπέλα γονιμοποιεί. Αναδύεται. Πετάει. Ο Χρόνος προπορεύεται, συμπάσχει, κοκαλώνει. Τέσσερις ευχές. Σαράντα χρόνια Ελλάδα. Σαράντα χρόνια ονειροκρίτης. Σαράντα χρόνια"Με το δισάκι μου στον ώμο για το δρόμο". Η ιστορία μιας γενιάς; Το τέλος των "γενεών", των εποχών, της διαδοχής, της λογικής. Επιστημονική φαντασία; Επιστημονική φαντασία της πραγματικότητας του παραλογισμού. Μεταλλαγμένη ονείρωξη. Στο τέλος ενός αιώνα που δε θυμάται τον έρωτα, το δάκρυ, τη συγγνώμη. Η αποκάλυψη δε μεταδίδεται. Συμβαίνει. Κρυφά. Σιωπηλά. | ||
650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
942 |
_2ddc _cAF _01 |
||
999 |
_c393 _d393 |