000 | 02580nam a22002777a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 4087 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20230629062813.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 120920t2004 gr ||||e |||| 00| 1 gre d | ||
020 | _a960-417-088-0 | ||
020 | _c978-960-417-088-3 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_96647 _aΚορινθίου - Χατζηρήγα, Αναστασία, _d1971- |
|
245 | 1 | 0 |
_aΓυναίκες από πέτρα / _cΑναστασία Κορινθίου Χατζηρήγα. |
260 |
_aΑθήνα : _bΕμπειρία Εκδοτική, _cc2004. |
||
300 |
_a247 σ. ; _c21 εκ. |
||
490 | 1 | _aΔιαδρομή στη σύγχρονη λογοτεχνία | |
520 | _aΣαν αντάμωσαν οι ματιές της Αθηνάς και του Θοδωρή, όλοι νιώσαν τη φωτιά που άρχισε να σιγοκαίει τα δυο κορμιά και θα έκαιγε και όλη την Κρήτη. Κόρη πλούσιας οικογένειας εκείνη, αθεράπευτα ιδεολόγος αυτός, το κακό δεν άργησε να γίνει. Όμως φωτιά και η κυρα-Αγγέλα, η μάνα της κοπέλας, να απειλεί θεούς και δαίμονες γι' αυτό το σμίξιμο. Βράχος ακλόνητος η Αθηνά απ' την αγάπη, πέτρα και η Αγγέλα από το πείσμα. Και γίνεται μια τόση δα πέτρα να σπάσει το βράχο; Όταν η καρδιά προστάζει, στις στάχτες πατάει και κάστρα χτίζει για τον έρωτα. Φτώχεια και στέρηση στην αρχή, μα από αγάπη γεμάτο το σπιτικό τους, να κάνει το δάκρυ τους τραγούδι να νανουρίζει τα παιδιά τους. Κι όπως το ένα παιδί έφερνε το άλλο, έφερνε κι ο ένας πόλεμος τον άλλο, και η χαρά να πορεύεται μαζί με τη λύπη, και η αγάπη όλο να βαθαίνει και να ριζώνει και να δίνει καρπούς, σαν την περήφανη ελιά στο αγριόχωμα. | ||
650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
830 | 0 |
_916188 _aΔιαδρομή στη σύγχρονη λογοτεχνία (Εμπειρία Εκδοτική) |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c4087 _d4087 |