000			02397nam a22002657a 4500
001			PLP - 412
003			PLP
005			20230629062739.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			101125t1995 gr|||||e|||| 00| 01ggre d
020			_a960-7062-56-6
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_aΚαμονάχου, Μαρία, _918611 _d1959-
245	1	0	_aΣυμπτώματα αθανασίας / _cΜαρία Καμονάχου.
260			_aΑθήνα : _bΈψιλον, _c[1995].
300			_a133 σ. ; _c20 εκ.
490	1		_aΈψιλον / πεζογραφία
520			_aΑυτά τα κόκκινα λουστρίνια για μένα που έχω κόκκινη μνήμη και κόκκινες επιθυμίες είναι, λοιπόν, απαραίτητα. Αρέσουν και στο στρυφνό αφεντικό μου, έναν τύπο αλογομούρη και τελείως θνητό. Εγώ, τουλάχιστον, κάθε εφτά μέρες και συγκεκριμένα καθε Σάββατο έχω συμπτώματα αθανασίας. Κάνω εμετό θύμηση και επιθυμίες και γίνομαι όλη χυτή σαν μέτωπο. Μη με ρωτήσετε πώς μυρίζει η αθανασία, γιατί δε μυρίζει καθόλου. Θα σας πω μόνο πως η θερμοκρασία της είναι κάπως μικρότερη από την κανονική, γύρω στο τριάντα πέντε, έχει το χρώμα της κοιλιάς της γάτας και σχήμα ηρώου. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι αθάνατοι κάθε μέρα. Περπατούν σαν να κάθονται στο μπαλκόνι και τα χέρια τους είνια τελείως κατοικίδια. Τέτοιους ανθρώπους καλό είναι να τους αποφεύγετε, γιατί θα μπερδέψετε τη γλώσσα σας, θα μπερδευτούν τα μαλλιά σας, θα μπερδευτούν στο τέλος τα πόδια σας και δε θα ξέρουν το σπίτι σας.
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
830		0	_918612 _aΠεζογραφία (Έψιλον)
942			_2ddc _cAF
999			_c412 _d412