000 | 02396nam a22003017a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 4539 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20230629062821.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 121127t1997 gr ||||e |||| 000 1 gre d | ||
020 | _a960-600-146-6 | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 0 | _agre | |
082 | 0 | 4 | _a889.3 |
100 | 1 |
_aΒασιλείου - Μιχαήλ, Γιώργος _91965 |
|
245 | 1 | 3 |
_aΑνάμεσα στις εποχές : _bπαραμυθιστορία / _cΓιώργος Βασιλείου-Μιχαήλ. |
250 | _a1η έκδ. | ||
260 |
_aΑθήνα : _bΠατάκης, _c1997. |
||
300 |
_a158 σ. ; _c21 εκ. |
||
490 | 1 | _aΣύγχρονη ελληνική λογοτεχνία | |
490 | 1 |
_aΠεζογραφία ; _v44 |
|
520 | _aΟ Ιωνάθαν ένιωσε να ξυπνάει το αίμα το αλήτικο. "Τι ωραίοι τρελοί" μονολόγησε "πόσο ξένοι προς την ευρωπαϊκή θλίψη για τον κόσμο!" Έβλεπε, στην αλλόκοτη αυτή συντροφιά, τους ιδεώδεις κωμωδούς της ασκητικής ιδεολογίας. "Αν ο Λόγος είναι ζωοποιός, έχω κάθε λόγο να είμαι ζωντανός" είπε και ρίχτηκε στο χορό, με τον οποίο έσπευσαν να γιορτάσουν οι Σοφοί το μεγαλειώδες ναυάγιο του Κρασοπινάκη. Τον δέχτηκαν με ενθουσιασμό. Η Ρηνιώ παράτησε τις κούπες και άρχισε να στριφογυρίζει το φιλντισένιο της κορμί, κοιτάζοντας τον βαθιά μέσα στην ανταριασμένη του ψυχή. Κι ο Ιωνάθαν, χορεύοντας με το σινάφι των τρελών και όχι με τις λέξεις, είδε το πεπρωμένου του να του γνέφει γελαστικά, από τη ζεστή χαράδρα που είχε στο στήθος της η ωραία χανιτζού... | ||
650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
830 | 0 |
_aΣύγχρονη ελληνική λογοτεχνία (Πατάκης) _916268 |
|
830 | 0 |
_aΠεζογραφία (Πατάκης) _916269 |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c4539 _d4539 |