000			04205nam a22002537a 4500
001			PLP - 5738
003			PLP
005			20190503142645.0
006			a||||er|||| 00| j
007			ta
008			131101t2002 gr ||||e |||| 00| j gre d
020			_a960-527-226-1
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_aΛιβεριάδης, Θέμης, _d1940- _915552
245	1	0	_aΠροχωρώντας στο διάδρομο / _cΘέμης Λιβεριάδης.
260			_aΑθήνα : _bΑρμός, _cc2002.
300			_a133 σ.; _bφωτ. ; _c21 εκ.
500			_aΒιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα.
520			_a... Κάθομαι τώρα, ανήμπορος, και βλέπω την οθόνη στο κομπιούτερ κι έτσι, που έχω ώρα να πατήσω κάποιο πλήκτρο, μου βγάζει αργόσυρτα μια φράση, που εγώ τη διάλεξα, για τέτοιες περι...πτώσεις: πριν μπείτε μέσα βεβαιωθείτε ότι είστε έξω! Κι αναρωτιέμαι, ποιος είμαι εγώ, ποια πόρτα έκλεισε και ποια πρέπει ν' ανοίξω. Γιατί αισθάνομαι πως είμαι μέσα ενώ βρίσκομαι έξω; Γιατί και πότε πέφτουνε τα άστρα; Γιατί η τηλεόραση, κι όλοι αυτοί τρέχουνε πίσω απ' τους επώνυμους, τους περιώνυμους και "έτσι", να τους ρωτάνε τι κάνουνε, πώς τρώνε και πλαγιάζουνε και τι καινούριο μας ετοιμάζουν πάλι, και δεν παίρνουμε τα βουνά και τα νησιά να κουβεντιάσουμε με Παύλους και Βράχους... Να πείσουμε, μες στ' όνειρο, τους γέρους να πλαγιάσουν πάλι τις γυναίκες τους, να μας γεννήσουν άλλη μια φορά. Αληθινούς! Γιατί στον ύπνο μιλούν έτσι οι πεθαμένοι; Ποιος και για πότε προγραμμάτισε τον ήλιο να σβήσει; Πώς μεταδόθηκαν στον Παύλο το όνομα και τα χαρακτηριστικά εκείνου του λοχία; Γιατί ενώ είναι πανσέληνος οι εφημερίδες γράφουνε, και μάλιστα στη δεύτερη σελίδα τους, σελήνη δεκατεσσάρων ημερών; Άραγε, θα προλάβει κανένας παραπληγικός σοφός, που έχει το συμβατικό (αν όχι και συμβολικό) όνομα Χόκινγκ, να μας τα εξηγήσει όλα αυτά μέσα απ' το μηχάνημα, αν και εφ' όσον κρατήσουν οι μπαταρίες του; (Ο Παύλος και ο Βράχος) ... Η παραίσθηση δεν είναι μέθοδος δραπέτευσης, όπως πιστεύουν μερικοί "φιλάνθρωποι" ρεαλιστές, αλλά τρόπος μιας βαθύτερης και ουσιαστικότερης όρασης των πραγμάτων. Δεν είναι παραποίηση της πραγματικότητας, αλλά το πρισματικό κοίταγμά της, που διαφορετικά θα χαθεί. Δεν είναι άνεση αλλά ανείπωτο βασανιστήριο, όπου χρειάζεται όλη την πίστη, όλη την υπεράνθρωπη δύναμη. Δεν είναι εστετισμός ενός αποκομμένου από τη ζωή ανθρώπου, αλλά η βαθύτερη συνείδηση του ίδιου αυτού κόσμου από μιαν ευαίσθητη μονάδα, που πληρώνει με την παραφροσύνη της να "δει"... (Απέλιπεν θεός πρίγκηπα Αλέξιον)
650		4	_92562 _aΕλληνική λογοτεχνία _vΔιήγημα
942			_2ddc _cAF
999			_c5738 _d5738