000			03220nam a22002537a 4500
001			PLP - 6708
003			PLP
005			20230629062856.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			141127t2006 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a960-04-2726-7
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_912300 _aΚουντούρη, Ζέτα
245	1	2	_aΗ λεγάμενη / _cΖέτα Κουντούρη.
250			_a2η έκδ.
260			_aΑθήνα : _bΚέδρος, _c2006.
300			_a215 σ. ; _c21 εκ.
520			_aΟ τόπος μας ήταν εύφορος και ήμερος... θαρρείς ο Θεός τον είχε ιδιαίτερα ευλογήσει. Ό,τι φύτευες βλάσταινε, έδινε καρπούς· οι ροδιές, οι πορτοκαλιές, οι φιστικιές, κι ό,τι έβαζες στους κήπους. Οι άνθρωποι καρπεροί... τα ζώα καρπερά... τα καΐκια μας καλοτάξιδα... Χρόνια -απ’ το μεγάλο σεισμό- είχε ν' ακουστεί κακό. Μέχρι που εμφανίστηκε η Μάρσι Λαντ... για να μας παρασύρει σ' έναν ανεμοστρόβιλο παθών και να ταράξει επικίνδυνα την ακύμαντη επιφάνεια της ήσυχης ζωής μας... Την ξέβρασε το πλοίο της γραμμής ένα χειμωνιάτικο μουντό πρωϊνό... Έτσι εμφανίζεται η ηρωίδα του μυθιστορήματος της Ζ.Κ. σ' ένα ελληνικό νησί που φαινομενικά πορεύεται ήσυχο μέσα στο χρόνο. Και με την ίδια φαινομενική "ησυχία" η συγγραφέας αρχίζει να φωτίζει χαρακτήρες, στιγμές, πρόσωπα, χώρους και τόπους ταξιδεύοντας με μαεστρία στο χρόνο και οδηγώντας μας αθόρυβα αλλά διεισδυτικά στο δαιδαλώδη κόσμο της ψυχής και της ζωής των ανθρώπων της μικρής και σκληρής κοινωνίας του νησιού. Μυστικά και ψέματα, σθένος και μικροψυχίες, συγκαλυμμένα πάθη, ηρωικές κινήσεις και αδύναμοι άνθρωποι αναδύονται από τις σελίδες του μυθιστορήματος της Ζέτας Κουντούρη. Η συγγραφέας που μέχρι σήμερα έχει διακριθεί στο είδος του διηγήματος υπηρετεί το μυθιστόρημα, με δεξιότητα που εκπλήσσει: κλασικές αρετές που δένουν αρμονικά με στοιχεία μοντέρνας γραφής και δομής χαρακτηρίζουν και αναδεικνύουν την ιστορία αυτού του βιβλίου.
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
942			_2ddc _cAF
999			_c6708 _d6708