000 | 02327nam a22002417a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | PLP - 7144 | ||
003 | PLP | ||
005 | 20190725114257.0 | ||
006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
007 | ta | ||
008 | 150520b gr ||||e |||| 00| 1 gre d | ||
040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
041 | 1 |
_agre _hfre |
|
082 | 0 | 4 | _a843 |
100 | 1 |
_99269 _aGary, Romain, _d1914 - 1980 |
|
245 | 1 | 0 |
_aΛάμψη γυναίκας / _cΡομαίν Γκαρύ ; μετάφραση Νάντια Χαραλαμπίδη. |
260 |
_aΘεσαλονίκη : _bΜπαρμπουνάκης, _c[χ.χ.]. |
||
300 |
_a121 σ. ; _c21 εκ. |
||
520 | _aΤο μυθιστόρημα αυτό είναι ένας ύμνος αγάπης για την τρίτη διάσταση του άντρα και της γυναίκας: το ζευγάρι. Η ένωση της Γιαννίκ και του Μισέλ διακόπτεται από μια αναπόφευκτη μοίρα. Αλλά ένας απελπισμένος έρωτας που θα έφερνε την απελπισία στον έρωτα, είναι γι΄αυτούς μια αντίθεση που δεν μπορούν να δεχτούν. Πρέπει λοιπόν να θριαμβεύσουν μέσα από το θάνατο. Η Γιαννίκ λέει στον Μισέλ: "Θα εξαφανιστώ, αλλά θέλω να μείνω γυναίκα. Θα είμαι για σένα μια άλλη. Πήγαινε προς αυτήν. Πήγαινε να βρεις μια άλλη πατρίδα. Ο πιο σκληρός τρόπος να με ξεχάσεις, θα ήταν να μην αγαπήσεις πια." Κι έτσι εμφανίζεται η Λύντια, που θα ανυψωθεί, μέσα από έναν παθιασμένο πανηγυρισμό, πέρα από το εφήμερο, θα γίνει η πατρίδα του ζευγαριού, όπου "ό,τι είναι γυναικείο ανήκει στον άντρα και ό,τι αρσενικό στη γυναίκα". | ||
650 | 4 |
_93542 _aΓαλλική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα |
|
700 | 1 |
_913250 _aΧαραλαμπίδη, Νάντια |
|
942 |
_2ddc _cAF |
||
999 |
_c7144 _d7144 |