000			02099nam a22002297a 4500
001			PLP - 8038
003			PLP
005			20230629062914.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			160901t1998 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_91015 _aΜιχαλοπούλου, Αμάντα, _d1966-
245	1	0	_aΌσες φορές αντέξεις : _bμυθιστόρημα / _cΑμάντα Μιχαλοπούλου.
260			_aΑθήνα : _bΚαστανιώτης, _c1998.
300			_a396 σ. ; _c21 εκ.
520			_aΈπινε μπύρες στο "Γκάλαξι". Φορούσε το ίδιο σακάκι. Αυτή τη φορά ένα τσαλακωμένο μαλακό καπέλο ήταν ακουμπισμένο στον πάγκο, δίπλα του. Το βρήκα συγκινητικό, σκέφτηκα πως έτσι δηλώνει στους άλλους ότι η θέση είναι πιασμένη. -Ίβο, Man muss essen, είπα κι επειδή έμοιαζε να μην καταλαβαίνει, έβαλα μερικά δάχτυλα στο στόμα μου. Essen, τρώω. -Α, essen, είπε χαμογελώντας και έπιασε το χέρι μου από τον καρπό για να το δαγκώσει. Essen. -Arbeit kaputt, είπα. -Για πάντα; -Για πάντα. Βασιλίσσης Σοφίας, ξέρεις; Ε, αύριο φωνές, απεργία, αλλά τίποτα. -Άλλη δουλειά; -Δεν ξέρω, εσύ ξέρεις; -Οδός Χαβέλσκα, είπε. Πράγα, αγορά, τούριστ πίτσα. Βλέπεις, θέλουν ωραία κορίτσια, σέρβις. Γέλασα. Τα αστεία του είχαν κάτι θλιβερά υπαινικτικό. -Άλλη δουλειά έρχεται, είπε. -Πού τη βλέπεις; -Τη βλέπω. Όλο ταξίδια, reisen.
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
942			_2ddc _cAF
999			_c8038 _d8038