000			02711nam a22002297a 4500
005			20230629062918.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			170131t2010 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a978-960-14-2288-6
041			_agre
082			_a889.3 ΒΕΡ
100	1		_915642 _aΒερναρδάκη, Ρένα
245	1	0	_aΘα σας μιλήσω για τα χέρια μου / _cΡέα Βερναδάκη
260			_aΑθήνα : _bΛιβάνης, _c2010
300			_a270 σ. ; _c21 εκ.
440		0	_92142 _a(Ελληνική λογοτεχνία)
520			_a"Αφεντικό, μην ανακατεύεσαι, κάτσε με τα γελάδια σου και άσε με να ξεγεννήσω το θηλυκό σου καθώς ξέρω", είπε η μαία με σιγουριά αφήνοντας έναν ύπουλο, κρυμμένο τόνο οίκτου να αιωρείται. Μια καρέκλα πέταξε στον αέρα, πέρασε ξυστά τον πολυέλαιο της σάλας και διαλύθηκε με ορμή στον απέναντι τοίχο. "Τι είπες, γριά μέγαιρα! Θα με ορμηνέψεις στο ίδιο μου το σπίτι;" αντιλάλησε σε όλο το αγρόκτημα η αγριοφωνάρα του Αντώναρου. Κάτωχρος από οργή είχε στυλώσει τα μάτια του στη μαία, έτοιμος να την καρφώσει στον τοίχο. Η γρια-Μαριγούλα είχε δει πολλούς παλαβούς υποψήφιους πατεράδες, μα τούτος ξεπερνούσε κάθε όριο. Παναγιά μου, σκέφτηκε, τούτος πράγματι είναι μουρλός. Κάτι ξέρουν στο χωριό που τον συζητάνε... Ο σιωπηλός, χειροδύναμος Αντώναρος. Αυτός, που ζούσε ανομολόγητο πλούτο ερεθισμάτων κάθε στιγμή, παγιδευμένος στη σιωπή. Τι να τα κάνει τα χέρια του; Πώς να υπηρετήσει με τα χέρια του; Ένας χαρακτήρας ιδιαίτερος -οξύθυμος, τρυφερός, απρόβλεπτος, μυστήριος- ξετυλίγει το νήμα της ζωής του. Ένα μυθιστόρημα εποχής - μα πάνω απ' όλα ένας ύμνος για τη ζωή. Ένας άνθρωπος που άγγιξε την αγάπη άνευ όρων.
650		4	_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512
942			_2ddc _cAF
999			_c8374 _d8374