| 000 | 04535nam a22002657a 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 001 | PLP - 8687 | ||
| 003 | PLP | ||
| 005 | 20230629062921.0 | ||
| 006 | a||||er|||| 00| 1 | ||
| 007 | ta | ||
| 008 | 171005t2009 gr ||||e |||| 00| 1 gre d | ||
| 020 | _a978-960-14-1910-7 | ||
| 040 |
_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr |
||
| 041 | 0 | _agre | |
| 082 | 0 | 4 | _a889.3 ΚΟΥ |
| 100 | 1 |
_914418 _aΚουνούνη, Θάλεια |
|
| 245 | 1 | 3 |
_aΤο τέλος ήταν μόνο η αρχή / _cΘάλεια Κουνούνη. |
| 260 |
_aΑθήνα : _bΛιβάνης, _c2009. |
||
| 300 |
_a332 σ. ; _c21 εκ. |
||
| 490 | 1 | _aΕλληνική λογοτεχνία | |
| 520 | _aΟ άντρας της την αγαπάει, έχει δύο υπέροχα παιδιά, οικονομική ευχέρεια. Kι όμως, δεν είναι ευτυχισμένη. Την πληγώνει η αδιαφορία του και περισσότερο την πληγώνει που το ερωτικό στοιχείο στη ζωή της είναι πια ανύπαρκτο. Θέλει να δώσει ένα τέλος. Το πετυχαίνει, σπρώχνοντας η ίδια τον άντρα της στην απιστία. Παίζει ένα βρόμικο παιχνίδι και, ταυτόχρονα, αισθάνεται πιο ερωτική από ποτέ. Πολύ σύντομα, θα ανακαλύψει ότι, με το τέλος αυτό, μια νέα ζωή την περιμένει· μια νέα ζωή που την ολοκληρώνει και την ανεβάζει ψηλά. Στα σαράντα έξι της χρόνια, για πρώτη φορά, ανακαλύπτει τις δυνατότητές της, τοποθετώντας ταυτόχρονα τον έρωτα στην κορυφή. Το τέλος του γάμου της Άννας Σταματίου ήταν όχι μόνο η δική της αρχή στην επιτυχία, αλλά η αφορμή για χιλιάδες γυναίκες να σώσουν το δικό τους γάμο. Γυναίκες που την πίστεψαν, και διεκδίκησαν το δικαίωμά τους στον έρωτα, ακόμα κι όταν η ρουτίνα έχει το πάνω χέρι. "Τα βράδια δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Στο μυαλό μου στριφογύριζε διαρκώς το σενάριο που είχαν δημιουργήσει οι "ορμόνες" μου. Ήξερα την αρχή, αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ το τέλος. Ακόμα κι αν κατάφερνα να κλείσω λίγο τα μάτια μου, έβλεπα πάντα το ίδιο όνειρο. Εγώ κι ο Αλέκος σ' έναν επίγειο παράδεισο, γεμάτο δέντρα και πρασινάδα, γυμνοί, με μόνο φύλλα αγριοσυκιάς να σκεπάζουν τη γύμνια μας, να κρατιόμαστε χέρι χέρι και να κόβουμε βόλτες κάτω από τα δέντρα. Ο Αλέκος δε μιλάει καθόλου σε όλο το όνειρο, εγώ όμως δεν το βουλώνω λεπτό. Δε θυμάμαι ακριβώς τι λέω, αλλά νομίζω ότι είμαι εκνευρισμένη για κάτι. Και, φυσικά, όταν περνάμε κάτω από τη μηλιά, να σου η Λένα με το φιδίσιο της κορμί, τυλιγμένη στα κλαδιά του δέντρου να μας κοιτάζει με τα πράσινα μάτια της. Εδώ εμφανίζεται και μια περίπτωση τερατομορφίας. Πώς ήταν οι κένταυροι με σώμα αλόγου και ανθρώπινη μορφή; Ε, ένα τέτοιο πράγμα. Μόνο που εδώ είχαμε σώμα φιδιού και πρόσωπο θεάς! Κρατάει λοιπόν το "τέρας" για μένα ένα μήλο και το κουνάει επιδεικτικά μπροστά μου. Εγώ φυσικά το παίρνω και γυρνώντας προς τον άντρα μου του λέω: "Αγάπη μου, να σου καθαρίσω ένα μήλο;" | ||
| 650 | 4 |
_aΕλληνική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα _93512 |
|
| 830 | 0 |
_916164 _aΕλληνική λογοτεχνία (Λιβάνης) |
|
| 942 |
_2ddc _cAF |
||
| 999 |
_c8687 _d8687 |
||