000			02538nam a22002417a 4500
003			PLP
005			20180119133339.0
006			a|||||r|||| 00| j
007			ta
008			180119t2017 gr ||||| |||| 00| j gre d
020			_a978-618-5215-50-7
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_916893 _aΜασουρίδου, Αντωνία
245	1	2	_aΗ ταξιδιώτισσα του τρένου και άλλες ιστορίες / _cΤόνια Μασουρίδου.
250			_a1η έκδ.
260			_aΑθήνα : _bΒεργίνα, _c2017.
300			_a139 σ. ; _c21 εκ.
520			_aΟι δυο τους και μερικοί φίλοι ακόμα θα αλλάζανε τον κόσμο. Νύχτες φουντωμένες από τσικουδιά και Μαγιακόφσκι, απογέματα με ηλιόσπορους στο Κύτταρο και την Αλκυονίδα. Θα φύσαγε ένας άνεμος, λέγανε, και στη ζωή και στην τέχνη. Διαφορετικός, αλλιώτικος από το καυσαέριο και από την τσίκνα. Θα χάριζε στους ανθρώπους ψυχή, εντιμότητα, δικαιοσύνη, συμπόνια. Τον μάντευαν τότε εκείνον τον αέρα στους στίχους, στη μουσική που τους ξεσήκωνε και την ίδια στιγμή τούς ξεχείλιζε από πληρότητα. "Ο αγώνας, οι ευθύνες, η δράση..." κουβέντες, αναλύσεις και σχέδια στα παγκάκια του πάρκου, απογέματα Οκτώβρη, εκεί που αρχίζει ο ήλιος και αγαπιέται. Μετά πάλι περίπατοι στη Φρεαττύδα με τα χέρια τους σφιχτά ενωμένα στην τσέπη του παλτού της. Γελούσαν, όταν ανακάλυπταν ολόκληρο θησαυρό κάτω απ' την τρυπημένη της φόδρα. Καραμέλες, ξύστρες, φιστίκια, κοκαλάκια για τα μαλλιά. Συχνά έφερνε και κουλούρες από την πατρίδα του, την Κρήτη. Τις έβρεχαν με θαλασσινό νερό και τις έτρωγαν καθισμένοι στα βράχια.
650		4	_92562 _aΕλληνική λογοτεχνία _vΔιήγημα
942			_2ddc _cAF
999			_c8886 _d8886