000			02854nam a22002777a 4500
001			PLP - 9571
003			PLP
005			20200623083930.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			190123t2008 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a978-960-410-535-9
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	0		_agre
082	0	4	_a889.3
100	1		_94198 _aΑβραμίδης, Όμηρος, _d1939-
245	1	3	_aΤο τρίτο πρόσωπο / _cΌμηρος Αβραμίδης.
250			_a1η έκδ.
260			_aΑθήνα : _bΩκεανίδα, _c2008.
300			_a218 σ. ; _c21 εκ.
490	1		_aΣύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα
520			_aΗ είδηση για τη σύλληψη του Νικηφόρου, και μάλιστα για φόνο, συντάραξε όλους όσοι τον ήξεραν, κυρίως όμως τη Μαριλίζα, την πρώην γυναίκα του. Ο Νικηφόρος δολοφόνος! Όχι, δεν μπορεί, κάποιο λάθος είχε γίνει. Η Μαριλίζα δεν κατάφερε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ. Δεν ήταν μόνο η ανησυχία για τον πρώην άντρα της, ήταν κι όλες εκείνες οι αναμνήσεις από την υπέροχη κοινή ζωή τους που τόσο άδοξα είχε διακοπεί. Σηκώθηκε, πήγε στο γραφείο της και πήρε από το συρτάρι ένα τετράδιο όπου γι’ αρκετό καιρό μετά το χωρισμό τους έγραφε τις σκέψεις της. Διάβασε: "Ανοίξαμε μαζί τα φτερά μας με στόχο το απέναντι βουνό. Δεν είχαμε προσέξει την καταιγίδα που ερχόταν. Είδες τη φτερούγα μου τσακισμένη, με είδες που έπεσα και μ' ακολούθησες, γονάτισες δίπλα μου στα χαμόκλαδα που μ' έριξε η ανημποριά. Έμεινες για λίγο στο πλευρό μου, προσπάθησες να μου δείξεις πόσο μ’ αγαπάς. Κι ύστερα μου ’πες, προσπαθώ μα δεν μπορώ, και πέταξες μακριά. Κι εγώ έμεινα εκεί στην παγωνιά..." Αυτά έγραφε τότε. Τώρα χρειαζόταν εκείνος βοήθεια κι η Μαριλίζα έπρεπε να τρέξει να τον βοηθήσει, να τον σώσει...
650		4	_94199 _aΚυπριακή λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα
830		0	_916617 _aΣύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα (Ωκεανίδα)
942			_2ddc _cAF
999			_c9571 _d9571