000			03222nam a22002657a 4500
001			PLP - 9901
003			PLP
005			20190716125801.0
006			a||||er|||| 00| 1
007			ta
008			190716t1995 gr ||||e |||| 00| 1 gre d
020			_a960-309-246-0
040			_aPLP _bgre _cPLP _dPLP _eaacr
041	1		_agre _hfre
082	0	4	_a843
100	1		_aKessel, Joseph, _918918 _d1898-1979
245	1	2	_aH ωραία της ημέρας / _cΖοζέφ Κέσσελ ; [απόδοση στα ελληνικά Λεωνίδας Χρηστάκης].
260			_aΑθήνα : _bΔελφίνι, _c1995.
300			_a195 σ. ; _c21 εκ.
500			_aΤίτλος πρωτοτύπου: Belle de Jour.
520			_aΜε την "Ωραία της ημέρας" επιχείρησα να δείξω το τρομερό διαζύγιο ανάμεσα στην καρδιά και τη σάρκα, ανάμεσα σε μια αληθινή, απέραντη και τρυφερή αγάπη και στην αδυσώπητη απαίτηση των αισθήσεων. «[Όμως] το να εκθέσω το δράμα της ψυχής και της σάρκας χωρίς να μιλήσω ελεύθερα και για τα δύο, μου φαίνεται αδύνατο», γράφει ο Ζοζέφ Κεσέλ. Και θέτει κάποιο όριο, όταν ζητά να μάθουμε να μη δίνουμε αξία στην προσποιητή ντροπή όπως ακριβώς δεν δίνουμε αξία στην κακογουστιά. Αντίθετα ο Μπουνιουέλ, όπως λέει στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Η τελευταία μου πνοή", στην "Ωραία της ημέρας" είδε, «μια ευκαιρία για να μεταφέρει σε εικόνες μερικές από τις φαντασιώσεις της Σεβερίν, της κεντρικής ηρωίδας που ερμήνευσε η Κατρίν Ντενέβ» και να σκιαγραφήσει «το πορτραίτο μιας μαζοχίστριας νεαρής αστής». «Και όμως, αυτό ακριβώς είναι που δεν θέλω να πιστέψουν», λέει ο Κεσέλ. Ότι η "Ωραία της ημέρας" ήταν μία επιτυχής παρατήρηση κάποιας παθολογικής περίπτωσης. Η περιγραφή ενός τέρατος, λέει ο ίδιος, δεν τον ενδιαφέρει καθόλου, ακόμα και αν είναι τέλεια. Το θέμα της "Ωραίας της Ημέρας" δεν είναι η αισθησιακή παρέκκλιση της Σεβερίν, αλλά η αγάπη της για τον Πιερ και η τραγική κατάληξη αυτής της αγάπης. «Θα είμαι άραγε ο μόνος που θα λυπάμαι για τη Σεβερίν και θα την αγαπώ;» αναρωτιέται ο Κεσέλ.
650		4	_93542 _aΓαλλική λογοτεχνία _vΜυθιστόρημα
700	1		_918919 _aΧρηστάκης, Λεωνίδας, _d1928-
942			_2ddc _cAF
999			_c9901 _d9901